Afgelopen zondag was het dan eindelijk zover; de WEIR Venloop 2022. Na de Warandeloop van afgelopen november was dit mijn eerste, echte race in het kader van mijn weg naar de halve marathon van Eindhoven.
Eerste race samen
Zondagochtend – voor mijn doen heel vroeg – vertrok ik samen met mijn vriendin naar Venlo. Dat maakte deze dag meteen ook erg bijzonder, want het was onze allereerste race samen. Ook sloten nog twee vrienden uit Limburg aan, waardoor we dus met vier personen aan de start zouden verschijnen. Na aankomst in Venlo stapten we in de pendelbus, die ons naar de startlocatie zou brengen.
Klaar voor de start!
In het Julianapark – waar de startvakken waren ingericht – voorzagen we onszelf nog van een slok drinken, want het was erg warm. De thermometer in de bus gaf al 23 graden aan en volgens Weerplaza zou het bij de start nog twee graden warmer zijn. Of het klopte, ik heb geen flauw idee, maar de temperatuur was hoog.
Na een laatste sanitaire stop begaven we ons naar het startvak. Bij de inschrijving kon je een streeftijd aangeven, maar omdat we graag met z’n vieren wilden starten, stonden we in het laatste startvak. We moesten dus even geduld hebben voor we aan onze tien kilometer mochten beginnen, maar het was het wachten waard.
Naar de finish
In de eerste anderhalve kilometer liep ik nog samen met mijn vriendin en genoten we samen van de supporters in Venlo. Toen de wegen breder werden, kon ik mijn eigen tempo gaan lopen. Ondanks de felle zon en hoge temperatuur slaagde ik er in om een lekker tempo te vinden, waardoor het mogelijk zou moeten zijn om deze race in 55 minuten af te ronden.
Halverwege de race wist ik echter al dat het lastig zou gaan worden. De tijden per kilometer waren goed, maar door de stroeve start en het warme weer stelde ik mijn doel bij. Het uitlopen ging wel lukken, maar de tijd zou een verrassing worden. Ik probeerde ook niet teveel op mijn Garmin-horloge te kijken, zodat ik kon voorkomen dat ik toch té ambitieus werd om een snelle tijd neer te zetten.
Na heel veel tuinsproeiers, plantenspuiten en flessen water – die de inwoners van Venlo tijdens mijn passage over me heen gooide – kwam langzaam maar zeker de finish in zicht. Op een bepaald moment zag ik de markering van 9 kilometer aankomen en dacht ik; ik ga versnellen.
Dat ging niet direct goed, want voor mijn gevoel leek het alleen maar warmer te worden. Al snel bleek in het laatste gedeelte van de route erg veel publiek te staan. Dat zorgde bij mij voor een enorme boost, waardoor ik uiteindelijk een snelheidspiek bereikte van bijna 13,5 km/u. Mijn handen gingen half de lucht in bij het zien van de finish en ik zette mijn horloge uiteindelijk stil op 00:56:13. Het was gelukt!
Hoe zou de rest het gedaan hebben?
Nadat ik mijn medaille in ontvangst had genomen en een bekertje water had gescoord, wilde ik mijn vriendin en twee Limburgse vrienden een “warme” ontvangst geven. Mijn vriendin kwam al vrij snel na mij over de finish, waarna een golf van geluk door mijn lijf ging! Wat was ik trots op haar en op het feit dat we hem beide succesvol hadden uitgelopen.
Toen ook de anderen binnen waren, begaven we ons naar het startpunt, genoten daar van wat te drinken en een broodje en blikten terug op een mooie ronde. Ondanks de – voor ons gevoel hoge temperatuur – hebben we de WEIR Venloop 2022 tot een goed einde gebracht en daar ben ik echt supertrots op!
